-
1 Haut
1) ( von Mensch) cilt, deri; ( von Tier) deri; ( von Schlange) gömlek; ( von Obst) kabuk; (Gesichts\Haut) ten;nur \Haut und Knochen sein ( fam) bir deri bir kemik olmak;nicht aus seiner \Haut ( heraus) können ( fig) o ( fam) huyundan vazgeçememek; ( sich nicht ändern können) kendini değiştirememek;2) ( auf Flüssigkeit) tabaka -
2 Haut
fam eine dicke Haut haben vurdumduymaz olmak;fam seine (eigene) Haut retten (kendi) canını kurtarmak;sich (D) seiner Haut wehren kendini savunmak;bis auf die Haut durchnässt sırılsıklam ıslanmış;ich möchte nicht in seiner Haut stecken onun yerinde olmak istemezdim;das geht einem unter die Haut bu insanın içine işliyor -
3 Haut
f.derif.kabuk -
4 empfindlich
empfindlich [ɛm'pfıntlıç] adj1) ( Person) duyarlı ( gegen karşı); ( krankheitsanfällig) çabuk hastalanan; ( zerbrechlich) çıtkırıldım; ( Gerät, Haut) hassas;sie hat eine ( sehr) \empfindliche Haut (çok) hassas bir cildi var2) ( reizbar) alıngan, hassas;sei nicht so \empfindlich! o kadar alıngan olma! -
5 hauen
hauen <haut, haute o hieb, gehauen> ['haʊən]1. I vtjdn übers Ohr \hauen birine kazık atmak;jdm eine \hauen birine tokat atmak;sein Geld auf den Kopf \hauen parasını har vurup harman savurmakmit der Faust auf den Tisch \hauen yumruğunu masaya vurmak2. <haut, haute, gehauen> ['haʊən]I viauf die Pauke \hauen ( fig) davul çalmakII vt1) ( meißeln) hakketmekIII vrsich in die Falle \hauen ( fam) kendini yatağa atmak -
6 umhauen
um|hauen <haut um, haute o hieb um, umgehauen> <haut um, haute um, umgehauen>1) ( niederschlagen) devirmek, yıkmak2) ( verblüffen) şaşırtmak -
7 abstoßen
-
8 aufreiben
aufreiben <unreg, -ge-, h>1. v/t Haut tahriş etmek; fig yıpratmak2. v/r: sich aufreiben yıpranmak -
9 blank
blank adj (blank geputzt) tertemiz (silinmiş); (bloß, unbedeckt) Haut çıplak;blanker Unsinn düpedüz saçmalık;fam (völlig) blank sein (pleite sein) -in cebinde beş parası olmamak/yok -
10 brennen
brennen <brannte, gebrannt, h>1. v/i yanmak;es brennt! yangın var!;fam fig wo brennts denn? mesele nedir?; fig Sonne yakmak; Gewürze, Rauch yakmak; BOT Nessel dalamak; Augen, Haut, Wunde yanmak;fig vor Ungeduld brennen sabırsızlıktan çatlamak;darauf brennen, etwas zu tun bş yapmak için yanıp tutuşmak -
11 einfetten
-
12 hauen
-
13 hinhauen
hinhauen <unreg, -ge-, h> fam1. v/t yazıvermek, atıvermek, bırakıvermek2. v/i: das haut nicht hin bu olmaz/yürümez3. v/r: sich hinhauen kendini yatağa atıvermek -
14 nass
nass adj yaş, ıslak;durch und durch nass, nass bis auf die Haut, triefend nass sırılsıklam, iliklerine kadar ıslanmış -
15 pellen
-
16 pflegen
pflegen <h>1. v/t -e bakmak; Haut a korumak; fig Beziehungen geliştirmek; Brauch usw sürdürmek, yaşatmak;sie pflegte zu sagen o hep … derdi2. v/r: sich pflegen kendine (iyi) bakmak -
17 prickeln
prickeln <h>1. v/i (stechen, kitzeln) dalamak, karıncalandırmak; gıdıklamak2. v/unp: mir prickelt es auf der Haut -im karıncalanıyor -
18 Riss
Riss m <Risses; Risse> yırtık; (Sprung) çatlak; in der Haut çatlak, yarık; fig ayrılık, bozuşma -
19 rissig
-
20 Runzel
См. также в других словарях:
haut — haut, haute [ o, ot ] adj., n. m. et adv. • halt fin XIe; lat. altus, h dû à une infl. germ.; cf. angl. high, all. hoch I ♦ Adj. (définissant soit une dimension dans le sens vertical, soit une position sur la verticale) A ♦ (Dimension) … Encyclopédie Universelle
haut — haut, aute (hô, hô t ) adj. 1° Qui a une étendue considérable depuis un point inférieur jusqu à un point supérieur. 2° Qui est situé au dessus, en parlant de choses les unes par rapport aux autres. 3° Qui s élève haut. 4° Qui est à un… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
*haut — ● haut adverbe En un endroit, à un niveau élevé : L avion vole haut dans le ciel. À haute voix, sans baisser la voix (souvent précédé de l adverbe tout) : Il a dit tout haut ce que chacun pensait. Sur un ton haut, dans l aigu : Prendre un chant… … Encyclopédie Universelle
Haut — und Haar ist eine stabreimende Zwillingsformel, die in dieser Form ein hohes Alter hat und auf einen Rechtsbrauch zurückgeht: ›einem Haut und Haar abschlagen‹, ihn mit Rutenstreichen strafen, daß es über Haut und Haar geht (Jac. Grimm: ›Deutsche… … Das Wörterbuch der Idiome
haut — HAUT, [h]aute. adj. (L H s aspire.) Eslevé eu esgard à ce qui est plus bas. Hautes montagnes. haute tour. haut clocher. les lieux hauts. le plus haut estage d une maison. il est plus haut que moy de deux doigts. cette femme porte de hauts… … Dictionnaire de l'Académie française
Haut-fourneau — Un haut fourneau est un four à combustion interne, destiné à la fabrication de la fonte à partir du minerai de fer. Cette fonte est par la suite affinée par chauffage (décarburation) ce qui permet de produire de l acier et des dérivés ferreux.… … Wikipédia en Français
Haut Fourneau — Un haut fourneau est un four à combustion interne, destiné à la fabrication de la fonte à partir du minerai de fer. Cette fonte est par la suite affinée par chauffage (décarburation) ce qui permet de produire de l acier et des dérivés ferreux.… … Wikipédia en Français
haut-parleur — [ oparlɶr ] n. m. • 1902; trad. angl. loud speaker ♦ Transducteur transformant une énergie électrique d audiofréquence en énergie acoustique. Haut parleurs d une radio, d une télévision. Haut parleur de graves, d aigus, conçu pour reproduire… … Encyclopédie Universelle
Haut-Atlas — Carte de l Atlas montrant le Haut Atlas à l ouest. Géographie Altitude 4 167 m … Wikipédia en Français
Haut-Karabakh — Haut Karabagh Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն (hy) Dağlıq Qarabağ Respublikası (az) République du Haut Karabagh … Wikipédia en Français
Haut-Parleur — Un haut parleur est un transducteur électromécanique destiné à produire des sons à partir d un signal électrique. Il est en cela l inverse du microphone. Par extension, on emploie parfois aussi ce terme pour désigner un appareil complet destiné à … Wikipédia en Français